Szkła Bagoliniego w oprawie

Szkła Bagoliniego, zwane czasem "soczewkami prążkowanymi" są klasycznym narzędziem służącym do diagnozowania anomalnej korespondencji siatkówkowej. Dodatkowo pomagać mogą w wykrywaniu i lokalizowaniu obszarów tłumienia.

Zbudowane są z dwóch szklanych płytek z naciętymi gęsto delikatnymi rowkami dyfrakcyjnymi, zamontowanych w odwracalną metalową oprawę. Kierunek naciąć wynosi 135° i 45°. Szkiełka powodują minimalną dysocjację obrazu na zasadzie podobnej jak szkiełko Maddoxa, ale bez utraty widzenia obuocznego. Dzięki temu osoba badana o prawidłowym widzeniu obuocznym lub harmonicznej AKS widzi świecący punkt jako miejsce skrzyżowania się dwóch świetlnych prążków. Gdy punktowe źródło światła (np. punkt fiksacyjny na ściance podświetlarki RF010) i skrzyżowane prążki nie pokrywają się, zależności od wzajemnego położenia tych prążków i właściwego źródła światła możemy wnioskować o rodzaju anomalnej korespondencji siatkówkowej. Przy badaniu tłumienia zwracamy uwagę, czy i na jakim odcinku występują przerwy w świetlnych liniach.